LIEFDE VOOR ITALIE

Het is denk ik geboren in mijn vroege jeugd… Nagesynchroniseerde films van Sophia Loren kijken op de Duitse ZDF, gecharmeerd van de naoorlogse schoonheid op de zwartwit-tv met een nostalgisch vierkant waarin een rond glazen beeld waarbij je nog met knopjes moest draaien om de zender af te stellen.

In mijn wensgedachten was ik vast in een vorig leven een Italiaanse… Ik heb er geen andere verklaring voor. Als ik er ben dan voel ik me zo thuis. Mijn gedachten willen de woorden vormen om te verbinden met de geschiedenis van dit land. Smaken, geuren, beelden vragen me mee op een reis om te ontdekken wat me zo fascineert aan Italië.

Perugia, de stad van chocolade, was mijn eerste ‘date’ met la dolce vita. Lopend door de straten met witgekalkt steen en afgewisseld met gele muren en groene luiken, duwde de zachte warme wind me naar het Piazza IV Novembre waar mensen heerlijk zaten te genieten van de zon, elkaar of een boek.

Ik was verliefd, hier moest ik zijn! Jong en vers van het Limburgse platteland en met jeugdige overmoed was ik vastbesloten om mijn wortels te laten groeien in dat zuidelijke land. Ik zou er gaan studeren aan een van de twee universiteiten in de stad. De wereld lag voor me open en ik wilde het allemaal omarmen. Een huwelijk, twee prachtige kinderen en een scheiding kwamen ertussen, maar ik heb de liefde voor dit prachtige land nooit verloren.

Oude liefde roest niet… Zoiets.

Het omarmen van Italië in mijn wat latere lentes voelt nog steeds avontuurlijk. Ik hoop je dan ook met mijn columns en recepten mee te nemen en misschien zelfs samen verliefd te worden. La vita e bella! 

Yvonne (52) is geboren in het bronsgroen eikenhout en is een aangewaaide haringkop. Moeder van een dochter (22) en een zoon (14). Werkt in een bakkerswinkel in Schiedam. Ze ziet zichzelf graag als een filosoferende keukenprinses. Ze droomt van Italiaanse avonturen én van een eigen kookstudio (liefst in haar wijk) waarin ze ouderen die ooit kinderwensen hadden en kinderen die opa’s en oma’s moeten missen bij elkaar brengt. Je raadt het al: samen heerlijk pasta maken, koken, kletsen en alles lekker opeten aan een hele lange tafel, net als een echte Italiaanse familie.